YOLA DİKTİĞİN GÖZLERİMDEN ÖPSEN OLMAZ MI?

YOLA DÝKTÝÐÝN GÖZLERÝMDEN ÖPSEN OLMAZ MI?
Yollara diktiði gözlerim den öptü adam,
Adam, uzak... Adam, yakýn...
Mevsimler geçiyor ömrümden,
ömrümden geçen mevsimler hicran...
Öptüðün gözlerime deðmiyor dudaklarýn,
Dudaklarýn...
Yola mý baktýrdým ki yola baktýrýyorsun?
Her neredeysen gelsen olmaz mý?
Ýki den sonra saymadým.
Yokluðunu, kadeh kadeh içerken,
toprakla uyumak neyin nesi.
Gelsen, sýmsýký sarsan. Sakallarýn batsa yüzüme
Avuç içlerinin arasýna aldýðýn yüzümü, gözümü öpsen...
Dedem! Özlemin çýð olmuþ, ölüme teþne saatlerdeyim.
Ya gel sar beni ya da al götür... Tabutunun ardýnda kalakaldým.
Dizinin dibine oturduðum döþeðini özledim,
Havaya kalkan elinin, usulce ayakucuma inmesini...
Ölümü aþk gibi anlatmaný... Bir tavþaný nasýl avladýðýný, baþkasýnýn yarasýna nasýl merhem olduðunu...
Abdest alýrken seni izlemeyi... Cami dönüþlerini. Elini beline vurup usulce yürümeni…
Özledim... Dedem...!
Gelsen... Yolla diktirdiðin gözlerimden öpsen...
Ya da beni alsan ayrýlýðý vuslata erdirsen...

Ismahan ÇERÝBAÞI

Sosyal Medyada Paylaşın: