KÖREBE

KÖREBE

Selamlaþmayý kestik yükseldikçe binalar
Cam ekranýn içinde aldatmalar zinalar
Normal sayýlýr oldu bu çaðda absürtlükler
Baþlara taç edilir ar damarý yýrtýklar

Tutsak eder ruhlarý, benlik denen kafesler
Ölmek için doðduk biz sayýlýdýr nefesler
Azrail silkelerken þu hayat aðacýný
Çilelerle doldurduk hep gönül baðacýný

Zamanýn sürecinde hayat çarklýsý döner
Ayýn yüzü kararýr gözünün feri söner
Yetmez aydýnlatmaya yýldýzlarýn ziyasý
Þehra þehra yarýlýr arsýzlýðýn hayasý

Ýblis kor ateþiyle egolarý kaynatýr
Nefsleri parmaðýna takýp topaç oynatýr
Ýdrakler âmâ olmuþ ortada bir körebe
Nefis musallat olur uslarsa nefse gebe

Sanki yedi baþlý dev kalplerdeki suizan
Vezüv’ü aratýyor gönül daðýndan sýzan
Gafletin perdesiyle örtülür pencereler
Kul hakkýyla fokurdar boðazda hançereler

Ahlak ýzdýrap çeker vicdanlar kömürleþmiþ
Gönüller çorak lakin insanlar çamurlaþmýþ
Rahmet inmiyor gökten çýð düþer yer yarýlýr
Maganda kurþunuyla nice masum vurulur

Sanki atalar uþak, uþaklar olmuþ ata
Hiç bir merhem kâr etmez bu habis cerahata
Yýrtýk giymek modayken yamalý giymek ayýp
Böyle göz göre göre bir nesil oldu kayýp

Her gün kavga gürültü patýrdar aileler
Yýkýldý yýkýlacak çatýrdar aileler
Kalpler sevgiden yoksun mermer gibi taþ gibi
Her evden lav püskürür yanýyor ataþ gibi.

Göðün gözü kurudu beþere aðlamaktan
Irmaklar haya eder, fütursuz çaðlamaktan
Ey benim asil kaným temiz damarlarda ak
Yetmez mi kirlendiðin, yekin de ayaða kalk!

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: