BEN ‘Z’ KUŞAĞIYIM ANNE
RÜZGAR EKEN FIRTINA BÝÇER….😢
KREÞ EKEN HUZUREVÝ BÝÇERMÝÞ
BEN ‘Z’ KUÞAÐIYIM ANNE
Ben ‘Z’ kuþaðýyým anne
Senin muhteþem eserin
Hani daha karnýndayken tütünle tanýþtýrdýðýn…
Doðmamýþken daha sayýsýz elbiseler alýp,
Yürümeme bile fýrsat vermeden tembelliðe alýþtýrdýðýn.
Ben ‘Z’ kuþaðýyým anne
Bakýcý elinde büyüyen,
Kýrký bile çýkmamýþken ayrý odaya terk edilip
En lüks yataklarda, anne kokusuna hasret kaldým ben
Koyun koyuna yatamadýk seninle
Hiç özgür olmadým,
Mahremim de olmadý hiç
Anneannemdeyken bile
Kamera ile gözetledin anne
Ben ‘Z ‘kuþayým anne
Paraya doyumsuz,
Sevgiye aç
Her þeyim var amma
Hep muhtaç
Kreþe býrakýldýðýmda iki yaþýmdaydým henüz
Bezden yeni çýkmýþtým daha
Evimizi otel olarak kullandým hep
Akþamdan sabaha…
Ben ‘Z’ kuþaðýyým anne
Hani þu hep eleþtirdiðin
Oysa ben masum bir çocuktum
Senin ektiklerinle filizlenen
Saygýsýzlýðý özgüven diye aþýlayýp
Pervasýzca palazlanan
Yokluk nedir hiç tatmadým ben
Sorumluluk almadým
Hiç ders çalýþmasam da
Sýnýfta kalmadým
Ben ‘Z’ kuþaðýyým anne
Senin muhteþem eserin
Ödevlerimi ya sen yaptýn hep
Ya da babam
Ne yaðmur düþtü üstüme
Ne de hiç ýslandý abam
Ne harçlýksýz kaldýðým oldu
Ne çektim çile
Ýki adým yürütmedin
Hep servisle gönderdin
Ýki sokak ötedeki okuluma bile…
Ben ‘Z’ kuþaðýyým anne
Senin yapamadýklarýný
Benden beklediðin
Çocukluðumu dahi yaþatmadan
Beynime yaprak test yüklediðin
En iyi markalara alýþtýrmasaydýn sen
Söyle nasýl marka tutkunu olurdum ben
Hatalarýmý görmezden geldin hep
Kusuru baþkalarýnda aradýn
Babam otorite kurmaya çalýþtýkça
Sen babamý fýrçaladýn
Ben ‘Z’ kuþaðýyým anne
Þimdi baþ edemediðin
Canýndan bezdirsem de seni
Býrakýp gidemediðin
Tatillerde alýp denize götüren sendin
Bir kerecik bile hadi memlekete gidelim demedin
Sen saymadýn ki anneni babaný
Ben niye sayayým þimdi akrabaný?
Bana taht kurabilmek için
Bir kardeþi dahi çok gördün
Ne saçlarýmý sen taradýn çocukken
Ne beliklerimi sen ördün
Daha dokuz yaþýnda kuaförle tanýþtýrdýn
Utanma duygumu aldýn elimden
Farkýnda olmadan beni hayasýzlaþtýrdýn
Söyle anlattýn mý hiç bana Allah’ý?
Ýzah ettin mi hiç haramý, günahý
Yüzlerce deneme sýnavýndan bahsettin de
Bir kez bile
Allah’ýn imtihanýndan bahsettin mi hiç?
Doktor ol, avukat ol, mühendis ol dedin de hep
Bir kerecik de ‘insan ol’ evladým dedin mi?
Hakkýmý yedirmemeyi öðrettin de hep
Hak yememeyi öðrettin mi hiç anne?
Ben ‘Z’ kuþaðýyým anne
Hani;
Devlet, millet, sistem, medya,
Öðretmen, psikolog, anne ve baba
El ele verip harcadýðýnýz kuþak
Bencilliði siz öðrettiniz,
Sevgisizliði siz
Yalancýlýðý siz aþýladýnýz
Saygýsýzlýðý siz hak ettiniz
Para, ayakkabýlar, telefon, üst baþ
Hamburger, pizza, nugget
Her þeyi koydunuz önüme
Oysa ben bir tas çorbaya ve bir avuç sevgiye muhtaç
Zaman ayýrmadýnýz bana
Dinlemediniz hiç
Elektronik canavarlarýn önüne atýp beni
Çocuk yaþta yem ettiniz
Sahi,
Elime ilk telefonu kaç yaþýmda verdiniz anne…?
Mama sandelyesinde mi yoksa?
Telefon, elinden düþmüyor diye þikayet ettiðiniz kuþaðým ben
Söyle hangimiz suçluyuz anne…?
Sokak oyunlarý oynamadým ben anne
Saklambaç nedir, misket nedir bilmem
Yakan topunu okulla dersane arasýnda oynadým ben
Týpký ortada sýçan gibi
Bir okula koþtum
Bir dersaneye
Harcanýp gitti çocukluðum
Çocuk olmadým anne!
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.