ÇOCUKLAR
Yaradanýn en güzel emaneti,
Melekler eþliðinde dünyaya býrakýlan.
Gül yüzünde çiçekler açan kuzular,
Seçemeselerde gelecekleri yeri,
Onlarý gökte ve yerde hep bir koruyan var.
Gözlerinde güneþin ýþýðýný taþýyan,
Yüzlerindeki gülümsemeye,
Cenneti sýðdýran,
Bir sarýlmayla mutluluðu ve huzuru yaþatan,
Sevginin masum hali,
Berrak güzellikler.
Kimi çocukluðunu yaþayamaz,
Sýrtýnda kendinden büyük yük var.
Kimi hiç çocuk olamaz,
Þýmaracak birini bulamaz.
Kimi, sevgisizlilkten boðulur,
Yüreði hiç ýsýnmaz.
Kimi, fazla sevgiden bunalýr.
Rahat bir nefes arar.
Kimi, peygamberin kaderini yaþar.
Kimi, insanlýk enkazýnýn altýnda kalan,
Yok olan çocuklar.
Yüreðinde yýkýk þehirler biriktiren,
Söyleyemedikleri hep içinde biriken,
Sessizlik abidesi çocuklar.
Ruhlarýnýn þifasý, ilgi ve sevgi olan,
Hayatý yaþanabilir kýlan, neþe kaynaðý çocuklar.
Öðrenmek için can atar,
Rol olur sevdikleri onlara.
Gerçek seveni gözünden tanýrlar.
Kocaman yüreðim onlarýn sýcaklýðýyla dolar.
Sarmak istersin hepsini,
Sonsuz bir sevgi örtüsüne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.