YİNE MEVSİM SONBAHAR

Ýnsan ömrü de mevsimler gibidir.

YÝNE MEVSÝM SONBAHAR

Ýhtiyarlýktan deðil, keder büktü belimi
Hicran rüzgarý esip kýrdý her bir dalýmý
Dünya denen gurbette gam ile yaþýyorum
Yine mevsim sonbahar; üþüyor, üþüyorum

Beyhûde geçti ömür dünyevi telaþlarla
Saçlarýmý aðarttým nefsimle savaþlarla
Hüznü ziynet eyledim boynumda taþýyorum
Yine mevsim sonbahar; üþüyor, üþüyorum

Toprak beni çaðýrýr ömrümün bu son demi
Hiç bir el kurutamaz gözlerimdeki nemi
Sarý bir yaprak gibi yerlere düþüyorum
Yine mevsim sonbahar; üþüyor, üþüyorum

Canlanýr gözlerimde anýlar filim gibi
Soldu bütün renklerim asýrlýk kilim gibi
Yorgun adýmlarýmla ebede koþuyorum
Yine mevsim sonbahar; üþüyor üþüyorum.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: