gözlerine ayarlý
bu þehrin sokak lambalarý
acýsý,aðrýsý bende
kim yakar bilmem ama
ben söndürürüm kandillerini
seher vakti
güneþ gecenin rahminden
düþmeden önce
özlemek uzun bir eylem
saplanýp durur kalbimin orta yerinde
yokluðunun hançeri
bende kanar
yerini bulamamýþ bir neþterin
çýban hasreti
ah’larým
kaybolur yaðmurla karýþýk
müezzin sesinde
benim bile bilmediðim
bir kuyunun dibinde
duyulmaz yankýsý
sönmek bilmeyen tütünüm
deþip geçerken ciðerlerimi
öksürük nöbetlerim
bozuyor sessizliðini gecenin
ürkütüyor penceremdeki kuþlarý
oysa ben
ustasýyým kaybetmelerin
bekçisiyim asýrlýk yaralarýn
ah benim tekleyen kalbim
biliyorum benim
senin tek müsebbibin
mahþer günü
yakamda olacak
iki elim
...
Necat Uslu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.