Ay da yok bu gece ..

Vakit gece, saatler kifayetsiz.
Yelkovan sapmalarýnda dakikalar hüzünlü.
Ben, yine algý operasyonundayým.
Gece soyunuyor, ben, geceye gülümsüyorum.
Yorgun uyanacaðým sabahlar yüz çeviriyor.
Kasým ayý sonbaharýn altýnda yorgun.
Sarý yapraklara yüz çevirmiþ dallar.
Yol kenarlarýna süpürülmüþ mazi kalýntýlarý.

Son gülümsememi arýyorum sarý yapraklarda.
Sonsuzluða akan zaman yelinde haþlanmýþ yüzüm, çizgiler yalnýzlýða evrilmiþ.
Devrim niteliðinde çekinceler var hayata dair.
Düþ alaylarý peþ peþe geçiyor zaman tünelinde.
Ellerimde karýnca sürüsü bir istila, gözler yorgunluðun pençesinde zamana direniyor.

Yýlký atlarý gibi kýrlarýn ortasýna terk edilmiþ benliðim, içselliðimden nemalanýrken kuþ sürülerinin kanat seslerine karýþýp gidiyor yaþanan ne varsa.
Yine ahmakça yenildim iþte, yine acýmasýz dünya kurallarýna ayak uyduramamanýn telaþesinde.

Ýþgüzar yaným aptallýðýndan duyduðu utancý kýzaran yüzüme zerk ediyor hatalar zincirine mahkum yaþayacaðým artýk.

Sosyal Medyada Paylaşın: