Bilen var mı?

Benliðin içine sýkýþýp kalmýþ ne çok þey var.
Ben demenin sýzýsýnda geçip giden yýlar.
Tütmeyen bir cevherin kendi kendini yakmasý gibi hayat.
Bir noktanýn büyüyerek balon gibi þiþmesi gibi yaþamak.
Doygunluk hissinin son raddesi ve içinde sessiz çýðlýðýyla birlikte gelen ebediyete intikal.
Yaþananlarýn kulakta çýnlamasý.
Hayata direnme yasasý.
Düþüncelerin yorgunluðuyla çürüyen beyin.
Statikolarý yerle bir eden bir dünya.
Mutluluðun deðiþmemesi için verilen uðraþ.
Telaþlara boðulan acý sürprizlerin býraktýðý keder izleri.
Tüm kötü olaylarý kadere baðlama kolaylýðý.
Son vedayý vefaya baðlayýp; aðlama pozlarý.
Þekilciliðimize þekil katmanýn riyaya bulaþan kirliliði.
Bir daha olmayacaðýn ardýna saklanan seanslar.
Yitip gidenin ardýndan yedi ceddini sayarak verilen anonslar.
Dünya tüm sýrlarýný topraða gömdü sanýrsýnýz,
Her þey dönüþümden ibaret gibi.
Oysa mazi, bulutlarda belirgin gibi.
Çýðlýk çýðlýða sirenlerin, tutmayan firenlerde can bulmasý.
Ýki cihan bir araya sözüyle baþlayýp; olmaz denilenin cazibesinde insanýn yeniden çark etmesi.
Yaþamak ince sanat be; inceldiði yerden kopmanýn olasýlýðýnda, ölümün olaðan dýþý abartýlmasý.
Toprak duraðan ve dingin, topraða gömülenlerde öyle.
Gidenlerden bir haber yok!
Bilen var mý?
Bildiðin bir þey varsa, topraðýnýn üzerinde biten otun güneþle olan temasýna söyle.

Sosyal Medyada Paylaşın: