Aşk Sensin

ey sevgili
yýldýzlý gök gözlerin
allak bullak eden
bakýþlarýn aþk


uyandýðýmda her sabah
öyle durgun, öyle hüzün
uçurum
karþýmda yüzün



dargýn, kýrgýn
yaðmurla geliþin
zemheriye elçi



ey sevgili
aðlayan papatyalar
daðlar kuyusu kalbin



kýyamadýðým
sen ne kadar acý
ne kadar deli bal



gel git aklýmda masum yüzün
unutmaya,
edemediðim dualar kadar
titredim ayazýnda



yol boyu gördüðümüz
rüyalarý bölen kabuslar
her an zihnimde
dönüp duran




istedikçe unutmak
þiddetini artýran aþk



sustukça susamalara
yettiremedik suyu
yandýkça
küle düþmedi ateþ



yetiþemedik anýlara
yediremedik bitmeleri
ani buz kesilmeleri


gel


Sude Nur Haylazca

((Vaha Sahra)






Sosyal Medyada Paylaşın: