KA
TUTSAK
Sen zehirliysen bende bir tutsak,
Gelmek istiyorum yollarsa yasak,
Duvarlar set olmuþ yok bir basamak,
Uçmak, göçmek istiyorum yetmiyor takat.
Belki kaderimdir dýþtan güler içten aðlarým,
Yaralarým saklý durur kendim daðlarým.
Kanayan yerleri tekrar baðlarým,
Ben kendime deðil sana yanarým...
Gözlerimde yokki fer,
Dizimde takat.
Azrail gelmiþ sanki dýþarda bir bak,
Iyi gelecekse kýyýda býrak,
Beni düþünme sen kendine iyi bak...
Ben kabul ettim kaderi boynumu büktüm,
Hakkýn emrine dizime çöktüm,
Hayatýna huzur deðil meðerse yüktüm.
Kendi ellerimle kalbimi söktüm...
Vallahi bulamam gayri bir çýkar yol,
Sarmasýn beni þefkatli bir kol.
Sað tarafým iyide oysa ki sol...
Ne sen sor ne ben söyleyim...
Bilmezdim ki baþýmýza gelecekleri,
Duvarlar örülüp perde çekecekleri.
Topraða koyup gömecekleri,
Bir fatiha okuyup gidecekleri...
Bir kaç gün aðlarsýn,
Gidenler gibi,
Tekrar yeþerir gülersin kalanlar gibi,
Mutluluðu hak ettin, halkýndýr bulanlar gibi.
Unutur gidersin bir gün el gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.