Serçe

“uyanýyorum küstah sözcüklerle:
Ey, iki adýmlýk yerküre
senin bütün arka bahçelerini
gördüm ben!” Nilgün Marmara


Can Þekeri




diyarýný kaybetmiþ uzletim
akýþlarým Medcezir göð(s)üne






gül’sen
iki adýmlýk dese de Nilgün
üç adýmlýk
uzun ince bir yol


ölüm, kanatlý sevinç
darlýða


ateþin kavgasý
kime gülse kýrmýzý kýrmýzý
çýraðý diken
çýrasý gül


ay’a ayna güneþ
ar”dan kýzaran yüze




soluðumu keser rüzgârýn
soðuk biraz
biraz da memleket esintisi




göðü yaðmur
daðlarý kar
þehrin, kalbi o nehir
küçük harflerle yazdýðýn
hani
kaðýttan gemiler yüzdürdüðüm






Ýstanbul,
kollarýný kapamýþ fetihe
bir aþk ki;
martýlar boðazýnda
çýðlýk






bir çýtýr simit
bir de çay
ikiye bölünse
bir lokma tokluk açlýða
bir yudum sýcaklýk üþümeye
iz ize
paydaþ düþ




mektup taþýyan güvercin
çýrptýkça kanat
Galata’dan, Kýz Kule’sine
seyrinde boðazýn
iki damla deniz göz bebeklerin




sen, neden bu kadar
yabancý kaburgana
neden, altýn kafeste ben


bir adým ileri
uç fersah geri
üç deðil uç


aþktan kanatlara
uçuþlar serçe
deðil mi?


az çok, çok az
düþ


öksüz bir çocuðun, elma þekerine bükülen boynu gibi mi bakayým




can þekerim düþtü
uç adým gel, ölümü caydýr…


09 Kasým 2024
17:33

Sude Nur Haylazca

(Vaha Sahra)

Sosyal Medyada Paylaşın:

-Sude Nur Haylazca- Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Ahraz Reyhanî Hayal-i Leyla Uzlet I İmajinasyon imbik Avuç içi üşümüşlüğüm Duru doruklar gölge kaldırmadıkça Çatık kaşlı Anadolu gibiyim Ölmek istedikçe Dilân