ATEŞ BÖCEĞİNİN AŞKI

Semanýn leylinde,
Kara sevdaya tutulmuþ,
incinmiþ bir ateþ böceði,

Koca bir alemde yalnýz,
Yükü kendinden fazla,
Kalan ömrünün ilmekleri,
Sýkarken boðazýný,

Yorgun bedenine aldýrmadan,
Kuzey ýþýklarý kör eder gözlerini,
En deðerli mücevherlerden daha kýymetli ,
Kuzey Yýldýzýnýn narýna düþer.
Kendi ateþi gibi sanar her ateþi,
Aþkýn yakýcýlýðýndan habersiz,

Yýldýza aþkýný ilan eder,
Sözleri onun esiri iken,
Artýk o sevdasýnýn esiri olmuþtur.
Onu görmediðinde nefes alamaz,
Zamanda kaybolur,
Iþýðý söner.
Sesini duymak ona bir kere sarýlmak,
Düþüncesi boðar,


Gökyüzü ve gece onun sevda yataðýdýr.
Zorlu yolu güneþten geçer,
Ýmkansýzlýðýn onu yok edeceðini bile bile,
Yýldýza kavuþmak ister.

Her gece onu görüp,
Ondan uzak olmaya dayanamaz,
Elini uzatsa dokunacak kadar yakýnken,
Ufuklar kadar uzak olmayý kabul edemez,

Nefesini tutup, Aþkýn deliliði ile uçar sevdasýna,
Yýldýza kavuþacakken,
Güneþ yakar kanatlarýný,
Sevda yolunda küle döner,
Topraða düþer ve kaybolur.
Sosyal Medyada Paylaşın: