Çok erken daha…
Kuþlar bile baþlamadý ötmeye…
Kim eþlik edecek ona þimdi,
Sabahýn bu köründe?!..
Onun kahvaltý saati uymuyor
Herkesinkine…
Güneþ olmasý gereken yerde olmuyor,
“Daha erken” diyen bir yerde…
El sallýyor uzaktan,
Onu getiremez mi geçici de olsa
Penceresine?..
O olmadan olmuyor,
Tadý eksik kalýyor reçelin…
Herkes uyurken
Bu ýssýzlýkta,
Saatin alarmýnýn çekiþtirmesiyle
Güç bela uyandýrmýþken ruhunu…
“Ýþ saati geliyor” yazan bir levha
Gözlerinin önünde,
Bir görünüp bir kaybolurken…
Küçücük bir dokunuþ bekliyor ondan,
“Senin de güneþinim ben” diyen…
Mahrum olmak istemiyor
Anne kucaðýndan onun,
Annesininkinin yerine koyduðu…
Kahvaltý saati þaþtýðýnda böyle,
Düzen de þaþýyor;
Bu þaþkýnlýðýn içinde
Kayboluyor tüm roller de…
Ne annelik kalýyor ortada,
Ne kahvaltý,
Ne güneþ…
“Fabrikanýn düdüðü ötmeden
Bitir kahvaltýný!” diyen bir anne
Kalýyor sadece zihninde…
Yüzü güneþsiz bir anne…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.