Vurgun
heybesini omuzladý gitti fesleðen kokulu akþam
çapraz fiþek eþkýya gibi geldi gece
karanlýðýn saltanatýna teslim oldu þehir
birazdan kimileri kýran kýrana dövüþecek
kimileri kan ter içinde seviþecek
kimileri de ben gibi içten içe çürüyecek
birazdan nikotinli bir þiirin yamacýnda durup
bir sünger avcýsý gibi seni çekerken ciðerlerime
ateþ çemberinde bir akrep gibi kendimi zehirleyip
mutsuz su kuþlarý gibi gecenin sularýný þýpýrdatmadan yüzeceðim
çýrpýnsam
sen uçuþacaksýn kanatlarýmdan hep sen…
gecenin gergefine motif gibi iþlenecek hüzün
hüznün lepiska saçlarýnda þiir
þiirin devrik kirpiðinde yine sen olacaksýn hep sen…
b ö y l e m i o l a c a k t ý
kavuþmak için yalýn yürek savaþýrken
beyaz bayrak açýp
teslim mi olacaktýk bu barbar ayrýlýða
aþk bütün maviliði ile açmýþken bize kollarýný
ifrit görmüþ gibi kaçacak mýydýk aþktan
hiçbir randevuya geç kalmayan ben
iliðimden tut kemiðime dek geç mi kalacaktým sana
aþk için
uçurumlara köprü kurarken
böyle Zülkarneyn’den kalma duvarlar mý örecektim
aþkýn o çiçekli yamaçlarýna
seninle bile sensizlikten korkarken
þah damarýma saplayýp sensizliði
bir kalemde silecek miydin bizi güncenden
ah Harran’da çatlayan topraðým
ah Munzur’da çaðýldayan su gözem
onca düþmanýn içinde
birde sen mi vuracaktýn
ben sana deli divane vurulmuþken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.