Müntehir
açýk pencerenin rüzgarýyla havalanýyor perde
biraz önce yumrukladýðým aynadan
sivri, keskin cam parçalarý saçýlmýþ her yere
kýrýk cam parçalarýnda yüzüm
yüzümde aðýr yaralý bir hüzün
parmak uçlarýmdan kan damlýyor yüzüme
siren sesleri duyuluyor
ve birileri kapýlarý yumrukluyor
odamdayým…
saatlerdir resmine bakýyorum
ne güzel gülümsemiþsin
su katýlmýþ raký beyazlýðýnda
usulca yüzünü okþamak istiyorum
kýzýla dönse de yüzünün tuvali
gülüþün hala masmavi
sirenler kulaðýmda çýldýracak
ve birileri kapýyý kýrdý kýracak
odamdayým…
her nehir denizle buluþmazmýþ meðer
unuturum deyince öyle unutulmaz
silerim demekle, bir kalemde silinmezmiþ
aþk dedikleri…
ateþe sevdalý ateþ böceði gibi
gözü kapalý ateþe pike yapmakmýþ
kapý kýrýlýyor
ve biri çok desibelli bir çýðlýk atýyor
oda boþ...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.