Acısından İnci Doğuran İstiridye

Herkes kendine bir katil seçsin deseler
Seni seçerdim
Çünkü alýþtým senin tadýný çýkarýrcasýna
Beni yavaþ yavaþ öldürmene…

Ýçimde bir ceset gibi yatarken yokluðun
Doðum sancýlý beyaz sayfalara ölü doðmuþ þiirler yazýp
Acýsýndan inci doðuran istiridyeler gibi alýþtým acýmla kýyasýya seviþmeye
Alýþtým artýk
Puþt pusulara alýþmýþ bir kýlýç balýðý gibi sensizlikten sað çýkmaya

Bilirsin Polyanna’cýlýk oynamakta üstüme yoktur
Halay baþýnda bir mendil gibi acýdan çýrpýnýrken
Alýþtým þen, þakrak kahkahalar atmaya
Yokluðun Ali kýran baþ kesen eþkýya gibi yollarýmý kesip
Arsýz bir alacaklý gibi çalsa kapýmý, sensizlikten kan kussam
Alýþtým kýzýlcýk þerbeti içtim demeye

Baba yadigarý bir silahý çaputlara sarýp topraða gizler gibi
Seni içimin gizine gizleyip
Alýþtým kendimi hüzne ihbar etmeye
Sana bir ah bile etmeden
Ýntihar balinalarý gibi karaya vurup
Alýþtým hüznün kumsalýnda içten içe çürümeye

Ah dikenini hep bana batýran kaktüs çiçeði
Her þeye alýþtým da
Alýþamadým beni el gibi uzaktan uzaða sevmene











Sosyal Medyada Paylaşın: