Sevgili zeytin Ağacı

Sahile uzanan yoldan Ýðde aðaçlarýna
aðlayan bir kadýn gibiydi deniz
Med ve Cezir dalgalarý içinde yanan Ay
kayýp sevgililer solosu bu mevsimde
Tanrým nefesim ayrýlýk uluyor daðlarýnda
gençliðim aðlýyor kýz kardeþlerime
sen yoksun ben yokum hiç kimse yok içimde
bir tek Zeytin aðacýmdan umutluyum

ölümcül yaralarým olsa da neyleyim
yaþamak zamanla ilgili bir þey deðil inanýn
bir müddet daha kararana kadar beklemeliyim
kaç cinayetin suç aleti olduðumu bilemeden
kaç kemik kýrýldý mezarlarda üstü üstüne biriken
yaðýn tozun demirin laneti bu dünya
kendinden geçemeyenlerin nefretinden oluþan
kibirli budalalar ordusu doðrusu bu

öyle bir sarmal içinde kaldýk ki bilinmez
infazlardan arta kalmýþ kanlý bir ölüyüm
telaþesinde gönlümün farkýna varýlamayan
temaþalarda ýþýl ýþýl bir þehir yangýnýna dönmüþ
metruk binalardan farksýz kadýnlar için
avuçlarýmdan su içerken gagasý kýrýlan kuþlar
uçup gidiverseler ruhumu da götürüverecek gibiydiler
kalsalar bir ömür seninle kaldýðým yerde

babamýn öldüðü hafta diktiðim aðacýn
evimin boyunu geçtiðini görmek hülasa acýdýr
oldum olasý uzak kaldýðým ellerinden
bir yudum su dahi içemeyen ben þimdi anlýyorum tadýný
karga tulumba geçip gidiveren bir ömrün
sonlarýna yakýn bir zaman sarnýcýnda biriken
eyvahlarýn etrafýnda yakýlan anýlarýn hatýralarýyla
karardýkça güzelleþen meyvesini zeytinin



Sosyal Medyada Paylaşın: