Özlenmiş ellerin rüyası

Uzun zamandýr aðacýnda kýzaran
bir nar gibi girerken ömrümün kýþýna
vefasýz bir hüznün gece gelen
bakýþlarýna vuruldum iki yüzlü bir aynada
çok geç artýk sevdiðim çok geç uyumayalým
unutup da ellerimizi býrakmayalým
düþüncelerde düþmek baþkaca bir mevsimdir
kýrýlýr kanadý kuþun uçuramazsýn

bahara aþýk bir kadýndýn oldum olasý þen
kibirli ellerinden nefret ederdin insanlarýn
hiç kimse seni mor dudaklarla görmedi
hüznün kendinden kendin hüznünden güzeldin
belki de aþktan bu yüzden vaz geçtin
kimse sormadý bilemedim kýrlangýçlar gitti mi
dökülen saçlarýn gelir mi yeniden
kimin umurunda kimin bu yalan dünya

her þehrin ayrý bir gecesi vardýr
her Þeyhin kendinden öte bir bilmecesi
nicelerden nicesi kirlenir dilinde insanýn
paslý zaman mefhumu eski düþünceler
gelir dikilir hayal dünyasýna mütemadiyen
yalnýz ve yalnýzca insan kendine aðlar
oysa kimse anlamaz kimliksiz köpekleri
delirircesine geçen günlerin yalanlarýný

sebebi odur ki çektiðimiz acýlar düzenbaz
tekrar tekrar çýkýyor karþýmýza unutmak da olmaz
emsalsiz bir düzenekte düþe kalka var olmak
kalbimin en derin köþesinde senin adýnla ey yar
kilidinden kurtulmuþ bir kapý aralýðý var
gir içeri öylece karþýmda sinsi sinsi durma
þehir senin bahar senin kýrlangýçlar senin ellerindir
bana kalansa özlenmiþ ellerinin rüyasýdýr

Sosyal Medyada Paylaşın: