Bir karanlýk kente düþtüm eyvallah Ne bir çiçek ne bir gülüþ Bir çiledir hayat bu gün Örülür düðüm düðüm
Þimdi orda sýradandýr ölüm Ne bir ekmek ne bir yemiþ gördüðüm Bu ne biçim gidiþ Ey dünya bu mudur senin sonun
Ýnsanlýk türküsüdür tutturmuþlar Durup durup söylüyorlar Durup durup çalýyorlar Ýnsanlarýn deðeri yok kuþlar kadar
Yüreklerin taþ kadar aðýr olduðu dünyada Bir karanlýk kente düþtüm Dibi yok bu dünyanýn Adým Halep olmuþ Þam olmuþ Ha sabah olmuþ ha akþam olmuþ
Ölüm kadar acý gerçek yok burda Daðda ölüm taþta ölüm evde ölüm ölüm yolda Hey þimdi karanlýklar adýna yaþanan ölüm Yaþanan ölüm yaþanan ölümdür artýk burda
Ahmet Kemal
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.