Belki de çok piþman olacaðým, Ama eksik olan þeyler var; Eksik olan sensin, Sana ait olan her þey. Sirk kuþu musun, gülüm? Özgür musun, yoksa Sýnýrlara hapis edilmiþ bedenin, Ruhun ve zihnin mi?
Kafesin içinde çýrpýnan, Hayalleriyle savaþýp duran, Bir özgürlük arayýþýnda, Her gün biraz daha kaybolan. Dýþarýda gökyüzü geniþ, Ama senin kalbin dar, Hapiste bir kuþ gibi, Uçmayý bekliyor, Bir gün, belki bir gün.
Belki de piþmanlýklar, Düþlerimi sarmalýyor, Ama yine de seni arýyorum, Sonsuz bir denizde kaybolmuþ gibi. Gözlerinle ýþýk saçar mýsýn, Yoksa karanlýkta kaybolan bir yýldýz mýsýn? Her þey seninle anlam buluyor, Ama þimdi eksiksin, Bir sirk kuþu gibi, Özgürlüðe açýlan kapýyý bekleyen, Kafesinin dýþýnda, Bir gün uçmayý uman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat sevkari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.