Deruni

bir Kerbela divanýydý
bir mahþer…


kavimler göçü gibi göçtüm
yaþamýn bereketli tarlalarýndan
dört nala üstüme gelirken dört duvar
hüznü þah damarýma gizleyip
bilseniz, ah bir bilseniz
kaç Allahsýz geceyi sabaha kavuþturdum


gün oldu, cennet kapýlarýndan kovuldum
gün oldu kürek kürek ölü topraðý atýldý üstüme
gün oldu aldým baþýmý gittim
sýr içinde sýr
gölge içinde gölge oldum


en sonunda fýrlatýp attým
üstüme çökmüþ yanýlgý yorganýný
sildim mahmur gözlerimdeki uyku izlerini
yedi uyuyanlar gibi
uyandým kan uykulardan


teslim olmayý hiç düþünmemiþ maðrur bir komutandým


yeni görüyorum
bütün kalelerimde beyaz bayrak sallandýðýný
yalýn yürek savaþýrken
savaþmaya deðecek, hiçbir þeyim kalmadýðýnýn
yeni farkýna varýyorum


meðer bir kaþýk suda patlamýþ benim fýrtýnalarým
yaþamak denilen bu provasýz oyunda
düþtüðüm onca dipsiz uçurumun
meðer ben kazmýþým çoðunu
aþkýn puslu denizlerinde birileri gemilerimi batýrýrken
meðer ben yakmýþým çoðu limanýmý


anladým ki…
birilerinin bizi ittiði karanlýk bir suymuþ aþk
herkesin acýsýný içinde yaþadýðý dikiþ tutmaz bir yara
iskandillerin bile ölçemediði deruni bir sýzýymýþ
ne kadar silerseniz silin
silinmezmiþ bazý kadýnlara yazýlan þiirler
ya bir bakýþ, ya bir gülüþ kalýrmýþ


kesip atýlmazmýþ da
yarasýný, kendi yaranýz saymýþsanýz


öpseler de geçmezmiþ acýsý
acýsýný bile sevmiþseniz






Sosyal Medyada Paylaşın: