cama düþüyor yaðmur, gizemli bir suskuyu, aðrýlý bir gülüþü, sallýyor,
kimse ama kimse, sessizliðin sesini duymuyor, oysa ki sessizliðin içinde bir ses, aðlýyor, gök yüzümde,
ellerim ellerim el deðil, gözlerim gözlerim göz deðil, þimdi gök yüzümde, aðrýlý bir gülüþ, þimþek gibi çarpýyor,
aklýma deli sorular düþüyor, belkide sadece þimþek çakýyor, sanki bir tokat gibi, þimþeklerin gök yüzümde tebessümüydü,
belkide her þey bir rüya, belkide sadece bir giz, belkide bir iki ses, sonra sonra yaðmur tanesinde, içimin sesleri derin bir gizde sustu… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.