İNSANLAR DİYORUM İNSANLAR

kaç gün,
kaç saat,
kaç gün güneþini saklayacak,
kaç saat gece karanlýðýný cebinde saklayacak,

iþte bir gün daha, bitti,
tüm hayallerimi de cebine katarak,
tüm günü günden çalan aydýnlýklar,
tüm gülüþler,

hepsi ama hepsi bir masal,
bir dua,
bir iyi geceler öpücüðü,
bir gün aydýnlýklar tebessümü,

bütün bunlar olurken,
aklýmý baþýmdan alýrken,
insanlar sorgu sual peþinde,
biberler kazan sýrasýnda,

ve düþüyor dudaklarýmdan,
aðrýlý acýlý harfler,
dökülüp saçýlýrken,
eteklerim aðlýyor duyanlar zil sanýyor,

oysa yangýna bir kývýlcýmla eþlik ediyor,
oysa insandýk, yaþlý, yaslý ama yüreði serçe,
oysa oysaki insan bir kere geliyor du,
dünya denen yer küreye, ne vardý ki,
bir iki lokma ekmek, bir iki tas su ne vardý ki esirgediniz, yok saydýnýz,

insanlar diyorum,
insanlar geceyi sýrtlarýndan soyup,
güneþi yanan yakan yanaklarýndan öpecek…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İÇİME ÇEKMEK İSTERDİM BİR KIRMIZI BALON SOnsuz Yol UÇUN KUŞLAR UÇUN SARI PAPATYA O TREN KALKTI KARA GÜL HÜZÜN EYLÜL EYLÜL AKAR 3 Aralık Dünya Engelliler Günüymüş bize her gün... GÜN AYSIN