Rüzgârýn sesini duyanlarýn hâlet-i ruhiyesi, baþkadýr baþka farký fark edenler. Kývýlcýmlardan ötürü delik deþik olan bu ülkemde hüzünle hüküm sürmek düþer bahtýma.
Hiç mi anlayan, bilen yok, söylesin görmeyenlerin arasýndayým nicedir, belki bir ömür! Ey sadrýmdan geçen ok, bu kaçýncý geçiþin!
"Ey Bad-ý saba selam söyle o yâre!" diyenin kaleminden damlayan mürekkep benim. Gözlerimden sonsuzluk hasreti akarken, viran olan bu ruh benim bu beden benim.
Harabat ehlindenim dýþým gülistan olsa da. Ve halsizdir içim... fakat gözlerim, âhiret muþtusu aramakta...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.