Agliyorum sessizce üzmesin gözyaslarim Kimselere ses vermez susarim Bildigim bir sey varsa dahi Kelepçelenmis bir kere dudaklarim !
Soluk bir güle benziyor yüregim Umutsuz herseyden Her sesten ve her nefesten Bilinmezliklere sürüklenmis hayallerim Dokunmayin gözyaslarima !
Dokunmayin ‘’caresizligime’’ dokunmayin ‘’yalnizligima’’ Nasil düstüm bu hale ? cikmayi bilmiyorum,agliyorum ey insanlik ! her nekadar , sizler , hani bakipta görmek istemeyenler, Gözlerimdeki aciyi göremesenizde !
Göremezsiniz ki, çünki ben gözyaslarimi yüregime akittim Ve soluk soluga kaldim , takip edemiyorum artik Dokunmayin gözyaslarima !
Düsünüyorum. Eger kapatsam gözlerimi biter mi bu hüzün? Yoksa, ey dünya , bu sefer daha mi cok acitir sözün? Sözlerin kor olmus yüregimde , geriye kalan aci özün! Dokunmayin gözyaslarima!
Yüregim , sözlerim , gözlerim haya ediyor. Nasil yüz çevirdim , EY RABBIM , senin sonsuz rahmetinden? Ben ümitsizlik kapaninda emeklerken umutlara, tuttun ellerimden hiç ummadigim anda! Dokunmayin n’olur kanayan gözyaslarima!
Simdi sükür sözleriyle sesleniyorum sana Elhamdulillah , ki o kulunu isitti Elhamdulillah, ki o kuluna merhamet etti Kuluna merhamet etmeyi ögretti.
Beni kullarin anlamadi birtek, hiç anlatamadim belkide… ben vurdum derdimi meçhullere çünki sen varsin… onlar dokunmasinlar hüzün dolu gözyaslarima !
Ne olur Rabbim , kaydirma ümmet-i Muhammedi Kaydirma beni uçsuz bucaksiz , sessiz kuyulara ! Daim kil yoluna ! Daim kil rahmet kervanina… Sen bana merhamet etmeseydin , yoktum ben Olamazdim ki zaten ! Sevincimden agliyorum , dokunmayin mutluluk dolu gözyaslarima , Dokunmayin umut dolu gözyaslarima… ZK. GÜMÜS KURSUN Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.