Baþlarken, milleti inkâr ettiler!
Türk diye bir millet yokmuþ ya güya…
Çok fazla gittiler, artýk yettiler!
Her gün görünenler kara bir rüya…
Devletin milleti olmazmýþ duyun!
Türk kimin milleti, açýp okuyun!
Devletini çoban gören dört koyun;
Aklýný yitirmiþ, yok zerre haya…
Alman devletinin milleti Alman!
Yunan devletinin milleti Yunan!
Senin devletinin halký Türk, uyan!
Tutmadý mý yoksa sendeki maya…
Devletten habersiz, halktan bihaber!
Metelik etmezler, hep çok muteber
Senin “baþatlarýn” elinde teber!
Ýnanýn ki býktýk, doyduk goy goya…
Devletin milleti elbette olur!
Karýþtýrma sakýn yurdumu n’olur!
Ýnsan bir kere de hayrýna solur;
Çýkýyor her sefer ortaya foya…
…
O “ahmak” yasayý azcýk anlasa,
Üç maddeye kilit koymuþ bu yasa!
Teklifi bile yok, der basa, basa!
Ahmaðýn hayali, tam malihülya…
Karaman-2024/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.