EFENDİM
Yüreðimi, avcuna severek verdim, kendim,
Gönül mülküm senindir, Sultânýsýn efendim.
Bir tatlý bakýþýna bin caným feda olsun,
Herþeyimsin, canýmsýn, cânânýmsýn efendim...
Bir hasret yangýnýnda koyup beni arkanda,
Döndürürsün bendeni, o sevdânýn çarkýnda.
Beni yakýp kül eden þiirinde, þarkýnda,
Sen, þeydâ bülbülünün figânýsýn efendim...
Efsunlu meyler tattým, dudaðýn peymânemdi,
Aþkýnla sarhoþ oldum, gül sînen meyhanemdi,
Kul oldum, kölen oldum, gözlerin bahanemdi;
Sen gönül mûsikimin segâhýsýn efendim..
Sen, sohbet-i yâranda zerafeti tarz kýlan,
Muhabbette vefayý ve saygýyý farz kýlan,
Sevgisini yârine þiir gibi arz kýlan,
Sen, ilm-i muhabbetin agâhýsýn efendim...
Ünal Beþkese
..::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
âgâh...... bilen kiþi, arif
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.