Ýnsan olmak farklý bir mevzudur. Ýnsan olmak, öyle ete kemiðe bürünüp, iki ayak üzerinde durmak deðildir!
Ýnsan olmak, þýk kostümlerle, sempozyum, seminer dolaþýp, antika mezatlarýnda þýk kostümlerle caka satmak, ya da son model Mercedes, Audi Tesla marka otomobillere binmek, yalýlarda, köþklerde, saraylarda yaþamak da deðildir!
Ýnsan olmak, malesef çok farklý meziyetler ister!
Mesela, insan olmak; herþeyden önce geçmiþe saygý, sadakat, vefa ister!
Çok hem de çok üzgünüm!.. Ýnsan olabilmek, emek ister!
Mesela; hastanede yatan bir hastayý ziyaret etmek, Huzurevinde ki bir yaþýyla sohbet, bir öksüzün, bir yetimin baþýný okþamak ister!
Sokakta bir kedi, ya da bir köpeði doyuramak ister!
Bir aðaç dikmek, bir öðrenci okutmak, bilime, tekniðe destek vermek, yaþadýðýn ülkede, yaþadýðýn þehre saygýyla, aidiyet duygusuyla baðlýlýk ister!
Ve bütün bunlarý baþarabilecek kadar kocaman bir yürek ister!
Bu meziyetleri sizde göremedim bayým / bayan!
Sahi siz hangi insanlýktan bahsediyorsunuz?
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.