Pýtýrcýðým erken uyumak istedim cýrcýr böceklerinin senfonisiyle öperek uyandýrdýn gecenin bir yerinde hemen ayaða kalkýp camdan gökyüzüne baktým ay adeta altýn sarýsý yýldýzlar titrek üþüyor olsa gerek kayýp da geçerken zamanýn içinden sen ve ben sabaha düþ kuruyorum
aþka susamýþ halimle kimseler duymasýn diye sessiz çýðlýklarla sesleniyorum "Pýtýrcýk, pýtýrcýk" diye
ve derken avludan süzülerek içeri giren bir ezan sesine anýnda eþlik ediyor köpek ulumalarý
aldýrmadan uykusuzluðuma abdest alýp yöneliyorum kýble bildiðim sana iki rekat aþk kýlýyorum
bir günah iþlemiþ olmalýyým ki tespih tespih dualar etmeme ragmen ayrýlamýyorum huzuru sen olan düþ’ten
ille de âþký ögreteceksin ya Elif diyorum Lam diyorsun Mim demesen Pýtýrcik diyeceðim ve ben yine þirk’e düþeceðim
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.