bu kendimle ilk savaþým deðil ne ilk ne son kaybediþim daha fazla ihtimal istemiyorum bir sonu olmalý bu gitgellerin..
siyahýna tutsaðým gecelerinde öldürme beni yalvarýrým dur artýk bir adým daha gitme ileri..
terennüm ediyor varlýðýn alýyorsun bütün öfkemi kayýp cümleler adadým yoluna ve söyledim her yerde seni sevdiðimi..
yýllar önüne katarak bizi betimsiz bir meçhule atýyor ve bu fýrtýnada kalmak için bir an dahî bu adamýn inan yok mecali..
lütfen artýk bitsin bu küslük bir huzur insin soframýza yepyeni bir mehtaba uyanalým beyazlara dolanarak dipdiri..
evet artýk mümkün deðil vuslat kabulüm fakat her an özlüyorum nefesini yaþamla ölüm arasýnda bir yerdeyim lâl olmuþ dilim her an sayýklýyor seni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.