KURUYAN ÇİÇEKLER
zordu bir güz düþünde yeniden görmek seni
varlýðýný tanýmlayabilmek
anlatmak kuruyan çiçekleri..
vakit esaretin sakinliði
esmiyor o rüzgâr varlýðýndan ileri
kanýyor yüreðim esefli cümlelerinden
unut her þeyi gel kurtar beni..
korkarak bakýþlarýndan ne yana kaçsam zehir dünyam
anladým sevginden baþka yok çaresi
nerede bu aþkýn mehtabý hangi cennette kavuþmak sahi?
ölüyorum anla bunu yardan öte
göðsüm huzur bulur nefesinle
hangi sonda bulayým seni söyle
her baþlangýç karanlýðýnýn iklimi..
koþarak ulaþsam gülen yüzüne
bu deli hasret kavuþmasýnda
akan sular hep geri
bilirim bu deli nehir taþar bir gün
gözlerinin hengamesinde bir yeni devir..
kim dur diyecek böylesi batýþýna güneþin?
hangi gün ayacak tebessümünün meltemiyle
ister unut ister öldür ama gitme
güzelleþiyorsun seni her an sevdikçe..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.