Çil çil altýnlar serpildi O durup bakmadý O dönüp bakmadý Bakmadý o dönüp Durmadý o koþtu Rüzgarlarýn arkasýnda Ýçim süt ýrmaðý çaðýl çaðýl çaðýldar Sen gel yokla beni Yoklamadan albastý yürekleri Nazlý baharý kollayan Her yerde aþký koklayan Sen ve ben ve o Onun orda olmasý manidar Aþk genci süzer seni hoyrat bakýþlarla O bakýþlar mele-i aladan iner yeryüzüne Oradan O kadýnlardan O bakire kýzlardan Koþarak ve gülerek Koþarak ve üzülerek Gel ey zamanda kaybolan Ve arayan kendisini Gel ey zamanýn sahibi Yetime yoksula kucak açan Gel bu zamaný kolla Gel bizi kolla Gel çýkar bizi buradan Gel bizi çýkar aradan Bir yýldýz defterinden Aþk çaðlayanýndan Þimdi bir umuttur yazýlan Ýçe kapanýk hayvanlardan Gün boyu yakarmalarla uyanan Bir evren debdebesi denesen Ha þimdi ha burda olan Ha senden önce ayrýlan Kavimler göçü baþlamadý mý daha Þimdi hayata gebe olan Meleksi kadýn Meleksi kadýn Tatlý uyarmalara ayarlanan
Ahmet KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.