Uçuyor Aklın Rengi

*Kaybetmekten korkmuyorum artýk kaybedecek bir þey kalmadý.
O kadar umutlarýmý kýrdýlar ki umut edecek gücüm kalmadý.


Üstümde taþýyorum kefenimi
Sýðýnmýþ bütün acýlar kalbime
Öyle bir canýma batmýþ ki
Örtüyor soluðunu üzerime

Uyumak için son geceyi
Uzanmýþým çamura
Ýçimde birkaç sýradað
UÇUYOR AKLIN RENGÝ BÝLE

Kainat içimde
Ne bitti ne baþlýyor
Ay tutuldu güneþ tutuldu
Yorgunum ölesiye
Sýk sýk kesiliyor gün ýþýðý
Sürüyor kar fýrtýnasý içimde
Yayýlýyor ayaklarýma, kollarýma
Benden ne kaldý ki geriye

Unuttum
Güneþin doðuþunu batýþýný
Sevmeyi unuttum
Unuttum artýk gökyüzüne bakmayý
Gülmeyi unuttum.
Topraða saçýmdan tel düþtü.

Giriyoruz kara soðuk bir mevsime
Bütün saatler gözyaþýný gösteriyor
Haddini aþan imkansýz karanlýklarým
Sürekli kendini tutuþturuyor.

Yediðim ekmek giydiðim gömlek
Sýkýyor canýmý
Yemediðim tekme kalmadý,
Okumadýðým kitap.
Etimdeki kýymýk,acýtýyor canýmý

Unutmadým tükürdüðüm kanlarý
Dünyanýn ne sarhoþluðu biter ne yalaný
Bitmez hüzün
Hýçkýrýk
Ýhanet bitmez...
ALLAH rýzasý olmadýkça hayat
Yaþamaya deðmez

Gökyüzüne býraktým sevmeyi
Mutluluðu denize ,umutlarý çöllere
Fýrlattým denize kaptanýn seyir defterini

Gece oldu salalar verildi
Taþýmýyor ayaklarým artýk yüreðimi
Çeker giderim dinlemem
Çaðýrsýn yeter ki…
Sosyal Medyada Paylaşın: