Sensiz Bu Yürek Sancıda
Saðanaðýna yakalandým
Sensiz bu yürek sancýda…”
Zamansýz kalýyorum, gidiþinin ardýndan
Gözlerim kilitlenmiþ ufkuna
Sessizce bekliyorum,
Her an dönecekmiþsin gibi…
Böyle apansýz mý býrakacaktýn beni
Böyle apansýz, ýssýz mi kalacaktý bahçelerim
Ne de çabuk alýnmýþtým bana yakýn olmana
Oysa þimdi bir o kadar,zor geliyor alýþmak yokluðuna.
Ne kadar göremesem de seni yakýnlarýmda olduðunu bilmek huzur veriyordu.
Oysa þimdi kilitlendim, kaldým öylece
Hasretini öyle yoðun yaþýyorum ki, Yalnýzca seni duyuyor, seni hissediyor, seni dinliyorum
Varlýðýyla var olduðum, yokluðuyla yok olduðum!
Beraberinde neler alip gittin, biliyor musun?
Sen yokken hep bir yaným eksik kalýyor.
Ýçimdeki hasret ateþlerini söndürmek için, varlýðýndaki nurlarý yaðdýrýyorum varlýðýma
Islanýyorum iþte hasret saðanaðýnda
Ýçimdeki baharlar seni arýyor, kuþlar seni arýyor
Hüzün yaðdý bahçelerime
Gönlüm kýrýk,umutlarým yitik gidiþinin ardýndan
Üþüyor ömrüm, üþüyor kalbim.
Sen’den baþka hiç kimse yokmuþ gibi dünyada.
Öyle yalnýzým ki artýk ben buralarda
Sensiz bu yürek sancýda…
Zaman zaman bir rüzgârýn sesinde,
Zaman zaman bir denizin dalgasýnda bulurum seni.
Uzaktan duyduðum bütün sesler seni hatýrlatýr, seni anlatýr.
Sevdamý anlatmakta eksik kalýyor kelimelerim, kifayetsiz kalýyor dilim
Ýlmek ilmek dokuyorum hasretini
Kalbimden hissediyorum seni.
Biliyor musun?
Gözlerim deðil, yüreðimdi seni gören
Kendime bile dar gelirken yüreðim
Seninle geniþledi, seninle hayat buldu.
Ben Senin suskunluðunu sevdim, anlamlý ve dolu dolu bakan bakýþlarýný, dünyayý aðlatan nazarýný…
Aðlamakla baþlýyor her þey, aðlamakla
Piþmanlýðýmýza boþa kürek çekmiþliðimize aðlamakla…
Anlamakla baþlýyor þey , anlamakla
Kim olduðumuzu, nereye doðru yol aldýðýmýzý,
Bizi sevenin asýl kim olduðunu anlamakla.
Anlamak ve aðlamakla…
Asýl Seni tanýmaya ve anlamaya baþladýðýmda anladým, aslýnda ne kadar yalnýz olduðumu…
Daha çok yakalandým yalnýzlýða!
Daha çok hissetmeye baþladým acizliðimi
Ulaþamadýkça daha da büyüyor yangýnlarým.
Sensiz bu yürek sancýda…
Hasret ayazý yaþýyor ömrüm.
Sonbahar rüzgarlarý esiyor gönül bahçemde,yýkýp yakýyor her þeyi.
Yitik bir ben kaldý ardýndan, yollarýný gözleyen.
Sana olan sevgimi yazdým bulutlara,
Sana olan sevgimi haykýrdým yalnýzlýða.
Sensiz buralar inan, dar gelir artýk bana.
Sevdan!
Bana teselli veren sevdan
Sadece sevdan örtüyor beni.
Zamansýz yakalandým bu gidiþe,
Ufukta gözlerim, ufukta kalbim
Sabýrla dünyama doðuþunu bekliyor…
Nasýl apansýz gittinse,
Ýþte yine öyle,
Geliþini bekliyor!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.