Kelimelerin Tükendiği Yerdeyim

Zamansýz bir mekândan,
Yüreðimden sesleniyorum sana...! !
Suskunluðum bu yüzden
Kalemi býraktým elimden..!
Kelimelerin bitip tükendiði yerdeyim..

Kalbimin en derin köþelerinden yollar açtým sana,
Gelesin diye,..
Sevdamla derlenmiþ güller serdim..
Açtým yüreðimin kapýlarýný sonuna dek sana.
Yeni bir sayfanýn açýldýðý,
Yeni bir hayatýn baþladýðý yerdeyim.

Sevdaný öyle bir serptin ki kalbimin zindanlarýna,
Yaðmur oldun saðanak saðanak yaðdýn dünyama.
Utandým bunca yýl kurak topraklarda yaþadýðýma.

Bu güne kadar yalnýzdým buralarda.
Kaybolmuþum kýyýlarýndan çekilmiþ hayatlarda.
Ne olur,artýk Sensiz býrakma beni bu yaralarla,...
Ýþte serdim bak,gönlümü yollarýna..

Çaðýrýrsan gelirim diyordun ya hani?
Haydi gel! Býrakma beni gözyaþlarýmýn kuytularýnda,
Býrakma beni tehhalarýmda...
Sensizliðin acýsýnýn baþladýðý yerdeyim...

Sen çaðýrdýkça gelirsin biliyorum ama
Ben de yürümesini öðrenmeliyim Sana açtýðým yollarda...
Tut elimden öyle sýký tut ki,ben býraksam bile
Sen sýký tut ne olur sakýn býrakma...

Gözyaþýnýn bitip umudun baþladýðý yerdeyim...
Sosyal Medyada Paylaşın: