Bir Gün Göçüp Gideceğim Buralardan
Bir gün göçüp gideceðim buralardan
Benden önce gidenler gibi…
Kurumuþ bir yaprak gibi savrulmuþluðuyla,
Hazýrlýksýz yakalanmanýn sancýsýyla…
Kusur ve günahlarýmla,
Umutlarým, sevdalarýmla
Yüklenip hepsini sýrtýma
Bir gün göçüp gideceðim buralardan
Belki bir elveda bile diyemeden…
Arkamdan aðlayanlarým olacak belki,
Belki de sevinenler. Kim bilir?
Belki helallik almaya bile vaktim kalmayacak…
Kim bilir?
Hayal olacak benim için her þey…
Aslýnda hazýrlýklý olmalýyým ama
Ölümü düþünmek içimdeki fýrtýnalara fýrtýnalar katýyor
Ve anlýyorum ki ölüm içime gömülmüþ aslýnda.
Ölüm iklimindeyim bugün,
Bir burukluk ve bir iç çekiþ yaþýyor ömrüm.
Bugün umutlardan uzak yandayým, hayatýn sarp uçurumlarýndayým.
Ýþte, bir kaç nefes daha çektim içime,
Bir kaç nefes daha yaklaþýyorum,
Her geçen gün perdeler bir bir iniyor dünyama.
Ve indikçe, üþüyorum
Kalbimden bile vazgeçeceðimi düþünüyorum…
Sevdiklerimi býrakýp gideceðimin acýsý kalbime oturuyor, yutkunuyorum…
Ve henüz hazýr olmadýðýmý anlýyorum ama beni dinler mi?
Ve yine anlýyorum ki!
Ölümü sevmek için ruhumla buluþmam gerekiyor!
Ne büyük bir ayrýlýk Allah ’ ým!
Ne büyük bir kavuþma ayný zamanda
Ayný günde hem ayrýlma, hem kavuþma
Ben doðduðumdan beri aþýðýyým o sesin
Ve dilerim ki o gün
Ýþte o gün bana gönülden GEL desin
Bir gün göçüp gideceðim buralardan
Benden önce gidenler gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.