Bazen bir memleket oluyorsun içimde Aþýlmaz daðlarýn, uçsuz bucaksýz düzlüklerinle Mavini, yeþilini Topraðýný, taþýný özlüyorum.
Bazen bulut, bazen güneþ Dört mevsim gibi geçiyorsun üzerimden Baharýný, kýþýný özlüyorum.
Kâh sahrada bir çeþme gibi, Ýnce ince akýyorsun içime Kâh semtime hiç uðramayan yol misali Uzayýp gidiyorsun benden Sýrma saçýný, kalem kaþýný özlüyorum.
Hayal kurduðumda oluyor elbet Bir havuz baþý düþlüyorum meselâ Ve sen, Ve masa, Ve çay, Ve yapraklarý suya deðen söðüt aðacý O dalýp giden gözlerini. Omuzlarýma düþen baþýný özlüyorum.
Özlüyorum iþte Ekmek gibi, Su gibi...
Aydýn YÜKSEL-ANKARA 30.09.2024-Pazartesi-2204
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın YÜKSEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.