Mazlum Feryadı

Nerede kalmýþ adalet, nerede hani hak,
Karanlýk dünyada kaldý mý sanki ahlak?
Yüreði yaralý bir kuþ gibi kaldým kanatsýz,
Acý ve gözyaþlarý içinde mazlumlar yalnýz.

Bir zamanlar adalet, merhamet vardý,
Merhametsiz bir nefret her yeri sardý.
Dost bildiklerimiz yok, el çekmiþ hepsi,
Vicdanlar mý kurudu, yürek mi taþ kesti?

Zalimlerin tahtýnda adalet bir masal,
Mazlum feryadýna herkes saðýr ve lal.
Mazlumlarýn yüreði kor olmuþ yanýyor,
Umursamýyor insanlýk yaralarý kanýyor.

Bir garip yetimim ben sahipsiz ve yalnýz,
Sokaklar bana dar, kapalý kapýlar anlamsýz.
Yeryüzü çoraklaþmýþ umutlar kurumuþ,
Yüreðim yaralanmýþ tüm güller solmuþ.

Ne kaldý elimde hayaller hep mi kýrýk?
Zifiri karanlýk ömrüme yok mu hiç ýþýk?
Bir zulmün gölgesinde büküldü boyunlar,
Merhamet! Neredesin? Neden suskunluklar!

Bir dua var içimde göklere yükselen,
Merhamet dilerim yüreðimden dökülen.
Mazlumun feryadý hiçlikte mi yankýlanýr,
Bir gün gelir elbet ölü vicdanlar canlanýr.

Gecenin zifirinde yankýlanan hüznüm,
Asýrlýk bir saðýr ne olur duy artýk sözüm.
Kor gibi alev alev yanar mazlumun kalbi,
Sesler ve çýðlýklar yakýyor bu zalim devri.

Harap Mesut mazlumun perdesi yoktur,
Yaratan Rabbin mazluma nimeti çoktur.
Mazlumlarýn ahlarý hiç, yerde kalýr mý?
Elbet görülür hesap, mizan aldanýr mý?

Sosyal Medyada Paylaşın: