Bir kalbin içine sýðmaya çalýþýyorum,
Duvarlarýna çarpýyorum sürekli…
“Biraz kanatlansam” diyorum;
Sýcacýk bir yuva buluyorum onda oysa
Ama bazen de uçmak istiyorum,
Biraz üþümek hatta belki…
“Her þey zýttýyla var…” demiyorlar mý,
“Gecesiz gündüz olmaz.”
‘Bir elmanýn iki yarýsý’ gibiyse her þey;
Aþkýn diðer yarýsý ne peki,
Olmadýðýnda aþký yarým býrakan..?!
Ýþte diðer yarýyý arýyor kanatlarým,
Gidip de geri dönmenin sevincini…
Biraz uzaða uçup
Kendimle kalmamý istiyorlar;
O yarým kalan yaný bulmamý,
Öteki yüzünü aþk denen þeyin…
“Kaybolmamak için bir kalbin içinde,
Sýcaðý alýþýldýk bir þeye dönüþüp
Isýtmaz olmasýn diye,
O kalbin dýþýna çýkmalýyým bazen” diyorum.
O sýcakta mayýþmýþ,
Þeklini þemâlini kaybetmiþ ruhumu
Salmalý dýþarý,
Geri vermeliyim kendime;
Dýþarýda koþturmaya devam eden
O kadýna yani,
Aþk olmadan da var olabilen…
Düþe kalka ilerlemeli
Engebeli yollarda;
Aþka en uzak, en aykýrý
Her ne varsa bulup
Tamamlamalýyým eksik kalan parçayý…
Aþka gerçek anlamýný verecek kadar
Toza topraða bulanmalý,
O sýcaðý yeniden hissetmek için
Epey bir üþümeliyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.