Ölünce Geçer

/ Zamanla geçiyor zaman,
Keþke yaþarken gelmesen ölüm. /

Þair þair yürürken kaldýrýmlarda,
Ýçinden þarkýlar söylüyorsun,
Hem de sevdiðin sanatçýlarýn sesiyle,
Ve bir gün kalbinin senfonisi biter.
Hiç yalnýz olmadýn ama hep tek baþýnasýn,
Beraber ve solo ýssýzlýklarýn,
Ölünce geçer.

Doðdun doðalý bedeninden kaçarsýn,
Emekledin, yürüdün, koþtun,
Hep yetiþti sana bedenin,
Küçük gelince varlýðýna hayatýn,
Býrakýp baþýný gidersin buralardan,
Çözülürsün problemlerinden,
Ruhun ambalajýndan çýkar,
Kefenin cebindeki beþer,
Ölünce geçer.

Hep yaþamak istiyor ölüm.
Kalbin tetik düþürmekte her gün,
Þimdilik boþ dönmekte,
Amma ecel kurþunu patlayacak bir gün.
Az bi vakit kala son kullanma tarihine,
O sahtekâr falcýdan sual edersin:
- Abla! Ahiret tabutu saat kaçta gider?
- Ölünce geçer Kardeþ,
- Ölünce geçer.

Çok aðrýyor kalbin,
Kendine acayip tehlikelisin,
Ýçersin hayat kesici hapý,
Konulan taný: Kendine intihar saldýrýsý.
Dostlarýn eceli topraðýn altýna gömer.
Faili hüzün ölümlerin,
Ölünce geçer.

Sevdan sende kendin gibi,
Nere gitsen kar etmezdi.
Aðlamakla gülmek arasý adýmlarla,
Dileðinin peþinden koþtun.
Dur kalbim inecek var, aþka geldim, dersin.
Bir mezar taþýna yaslandýn da dinlenirsin,
Meðer Cennet imiþ durduðun yer.
Meczup, Sýrat Köprüsü’nden yaþarken düþer,
Ölünce geçer.
Sosyal Medyada Paylaşın: