Deliler cennete girecek ama,
Velilerden hiç te emin deðilim!
Cennet, devecinin haný deðil ki,
Araþtýr ve öðren diyor her ilim…
Öksüz, yetim bebelerin hakkýný,
Yiyerek hep çalýþtýran çarkýný!
Karýþtýrýp kafir, Müslim farkýný;
Gör ne hale geldi yurtta eðilim…
Cennet dedikleri, þarab-ý Kevser!
Orda bad-ý saba güneyden eser!
Sen önce Hak yolda bir seccade ser;
“Sonra hayýr bekle” der aklýselim…
Dolarýn üstünde kýyama durma!
Her gün kul hakkýyla vurgunu vurma!
Hani, nerde kaldý, zeytinle hurma!
Vataný yediniz hep dilim, dilim…
Düþman yapar bunu Türk yapmaz asla!
Sen otur aklýnca, dindarlýk tasla…
Din nereye varýr bu iltimasla!
Böyle artar ancak yurtta gerilim…
Arap masallarý anlatma boþa!
Bir lokma bir hýrka getirdi tuþa!
O, artýk gitmiyor hep paþa, paþa!
Yýllardýr çekilen büyük mezalim…
Artýk “az laf, çok iþ” istiyor halkým!
Sen kendin dinle bitmeyen talkým!
Yok mu baðýnda hiç, bir tatlý salkým?
Yetmez mi, hep kuru ekmeðe talim…
Deliler muaftýr elbet Ledün de!
O’ gün hesaplarýn tebeyyününde!
Akýllý düþünsün mahþer gününde;
Akýbeti söylüyor Ýlahi bilim…
Karaman-2024/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
SÖZLÜK:
Eðilim; halkýn temayülü, trend…
Ledün; Tanrý katý…
Tebeyyün; ortaya çýkma, belli olma, belirme…
Þarab-ý Kevser: cennette vadedilen içilesi bir ýrmak…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.