Sigara dumanı

Derin derin içime çekiyorum sigara dumanýný,
Ne yapayým, bilmiyorum, fikrim yok.
Þehir, insan yýðýný, imaný yok,
Ekmek kavgasý, her koþul, her yol mübah.

Derin derin sigara dumanýný çekiyorum içime,
Yüzümde hafif bir güneþ,
Hafif sýcak bir rüzgar,
Zihnimde ekmek, hayat, arama kavgasý.

Yorgunum, bu koþturmaca içinde,
Her gün biraz daha kaybolmuþum,
Hayallerim dumanla savrulmuþ,
Gözlerimdeki umudun son ýþýðý sönmüþ.

Ýnsanlar geçiyor yanýmdan,
Her biri kendi derdinde,
Ama ben, bu sessizlikte kaybolmuþum,
Sokaklar, caddeler, hepsi tanýdýk ama soðuk.

Kafamda düþünceler, bir yýðýn karmaþa,
Kimi zaman gülümsemek için bir neden arýyorum,
Kimi zaman hüzünle sarýlýyorum,
Gecenin koynunda kaybolmuþ yýldýzlar gibi.

Birçok yüz var önümde,
Ama hiçbiri içimi ýsýtmýyor,
Konuþmalar boþ, anlamý sönük,
Sadece sesler, yankýlanýyor kulaklarýmda.

Kafamda bir melodi,
Ama sözleri kaybolmuþ,
Her bir nota, bir hatýra,
Geçmiþin yükü aðýr, geleceðin belirsiz.

Derin derin içime çekiyorum sigara dumanýný,
Belki bir nebze rahatlatýr beni,
Ama biliyorum, geçici bir çözüm bu,
Yine yalnýzým, yine yorgunum…

Bir gün, bu sokaklarda yürürken,
Belki bulurum kaybolan parçalarýmý,
Hayatýn anlamýný, sýradan anlarýn içinde,
Bir gülümseme, bir sýcak bakýþla bulabilir miyim?

Ama þimdi, yalnýzca duman ve sessizlik,
Yüreðimde bir aðýrlýk,
Kendime soruyorum,
Neden bu kadar yalnýz, bu kadar kaybolmuþum?

Derin derin içime çekiyorum sigara dumanýný,
Bir nebze huzur, bir nebze kaçýþ,
Ama içimdeki boþluk büyüyor,
Her nefeste biraz daha derinlere iniyorum…

Sosyal Medyada Paylaşın: