BEN GALÝBA ÜÞÜYORUM
Üzüm karasý gözlerindeki,
Esrarlý bakýþlarýn
Gözlerimi teslim alýp,
Ýçimde bekleyen durgun sulara
Yýldýrýmlar düþürdü.
Þimdi damarlarýmda, aymazca
Dolaþan bir ‘’ sen ‘’ var, engel olamadýðým.
Romantizmin iklimindeki aþklar gibi,
Kalbimin kýyýlarýna vuruyor dalgalarýn.
Heyecaným ölçüsüz,
Ýçimde zýrhýmý kýran bir ses.
Omuzlarým çöküyor,
Ufalanýyorum zamansýz.
Bu mudur aþk ?
Nerden geldiði belli olmayan,
Tanýmlanmasý güç duygularýn
Nedensiz, erozyona uðramasý mýdýr ?
Iþýk almadýðý zamanlar da bile,
Hilalin
Dönmesi midir, hala güneþin yörüngesin de ?
Mazim,
Dondurulmuþ zamanlar...
Soluk yüzlü fotoðraflarým,
Karanlýðýn en koyu yalnýzlýklarýn da,
Sýrlarýmý saklayan yýldýzlar...
Kaçamak bakýþlarýn olmadýðý,
Gözlerimi,
Gözlerinde, unutmadýðým zamanlar…
Hicaplarým, ilkelerim, kararlarým.
Sýnýr_ý had dim !
Hani ;
Hayatý kendi kurallarýma göre yaþayacaktým.
Gönlümü yokluyorum !
Ordasýn !
_ Hýýý ?
Noldu bana ?
Elim ayaðým buz kesmiþ,
Galiba üþüyorum !
Hande HAGHGOUÝ
10.10.2008,cuma
çengelköy/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.