bu böyledir, zamanla esip geçer rüzgâr bulut daðýlýr baþlar hayata tutunduðumuz dallarý kökünden söken o fýrtýna
sonra dolmuþ beklemek yaðmurunda ýslanmak olmadýðýn bütün kentlere sen diye sarýlmak
kalbim izbe bir ada kýyýcýðý uzak okyanuslarda güneþ çýlgýn bir sevince doðar her sabah gülüþünde bir içimlik ýþýk ve ellerin boþ sayfada yazýlmayý bekleyen öykü sýcacýk bu böyledir huzurlu bir sabaha deðiþmek isterdim seni bildiði bütün dillerde susarken evren devren hak edilmiþ acýlarýmýzla biz soluksuz ve kýrýlgan aþkýn karanlýk sokaðýnda gençliðimizden geçerken bin telaþ bu böyledir hiç yürünmemiþ tozlu, uzak ve bakir senli bir sokaða öykünmektir aþk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jüli d. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.