KAFES

Özgür kuþlar gibiydik; istediðiniz her yere uçabilirsiniz dediler
-fakat sadece dar ve karanlýk bir kafesin içinde-
Ve istediðiniz her yere konup þarkýlar söyleyebilirsiniz dediler
-fakat, kafeste sadece ökseler ve kuþkonmazlar vardý...-

..............................

Yine de biz, yýllarca o kafesin içinde uçup durduk elele
Kendimizi özgür sanarak,
Ve hiçbir yere konmadan þarkýlar söyledik
Bulutlarýn eflâtundan mora döndüðü her akþam vakti
Sevgiye inanarak...
................................

Þimdi tut ki, kýrmýþýz o kafesi
Ve yasemin kokan bir akþam bahçesindeyiz
Ay ýþýðýnda gece mavisi gözüken saçlarýn
Ve koklanmayý bekleyen gül yapraklarý gibi açýlmýþ
kýpkýzýl dudaklarýn
Bir gönül dolusu sevgi, ay ýþýðýnda aydýnlanýrken yüzünde
Yüreðin, bir ömrün tüm acýlarýyla hüzünde...

Sen çöz güzelim dizginlerini,
Dörtnala koþsun þehvetin atlarý gönüllerince
Al al olmuþsa yanaklarýn, kýpýr kýpýrsa yüreðin
Ve tutuþmuþsa yangýn yangýn tüm hücrelerin bu gece,
Sen vur güzelim kaderi tam alnýndan, bundan baþka sevdâ yok
Ve aç kollarýný, aç baðrýný kader yerlere serilince...

Ve gel güzelim, aþkýn þerefine vuruþturup dudaktan kadehlerimizi,
Yudum yudum içip bitirelim bu aþk gecemizi,
Ayýþýðýyla yasemin kokularýný da katýp içine keyfince.
Bir sevdâ dokusun ellerimiz yanan tenlerimizde
Ýnce ince...
..............................

Þimdi bu son fýrsattýr sana; uç, git cemrelerin geldiði yöne doðru,
Gerçek özgürlüklere doðru,
O kafes, benim kaderim;
Ben yine o karanlýk ve dar kafese dönerim.
Ve ömrüm yettiðince yanarak kör bir kandil gibi
O bir gecelik düþle aydýnlatýrým karanlýðý,
Sonra
Yavaþ yavaþ sönerim...

(21/04/2009) Ünal Beþkese

Þairin notu:
Bizim nesillerimize, Türk þiirini Necip Fazýlsýz, Nazýmsýz okuttular...
Bizi, umacý masallarýyla uyuttular, Özgürsünüz diye aldattýlar...
Oysa, özgürlüðü, bir gecelik sevdalarda yaþadýk, yaþayabildikse...
Þimdilerde, deðiþense, umacý masallarýnýn yerine, peri masallarý koymuþlar.
Kimler mi; KIRK HARÂMÝLER..
Ü.B
Sosyal Medyada Paylaşın: