bu son derim her defasý kendime bu son bilinmesin incinen yerlerimiz sabaha el deðmesin ele göz bakmasýn gülümsemek... sakýn ha! ne bileyim ,nasýl diyeyim ne kadar bittiyse de insan sevince son karanlýðýný da birlikte yaþasýn istiyor gece...
ben de, ben de istiyorum aslýnda bitmeli bir an önce ama gece ve sen sevmezsin karanlýðý korkarsýn gidince
sýrasý son üzüncün, ýsýrgan sözlerin arasýnda söz telaþta ha! bir eksik ha! bir fazla bizimkisi su dövmek havanda söyleyeceðini söylemiþse yüz sesine ne gerek daha nasýlsa biteceðiz gecenin sonunda toprak suya doyacak su denize varacak ve sen, gene denizi sevmeyeceksin kimin umurunda
2002.Antalya Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.