MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Sözde Şâir
Nâfiz BASAN

Sözde Şâir



I

Roman yazmak istedim, ne hikmetse olmadý,
Sanmayýn küstüm hemen, þükür ilhâm solmadý.

Roman yazamasam da, vecîzeye baþladým,
Hayâta küskünlüðmü ustalýkla haþladým.

Öyle böyle giderken vecîzeler kesmedi,
Hem ayný paralelde, ilhâmým da esmedi.

Ýþ bu deme varýnca yöneldim þiirlere,
Dikkat çekmek istedim Rabbânî zamirlere.

Zerâfete biterim, börtü böcekten geçtim,
Hikmetli dizeleri, bir de âhengi seçtim.


Artýk ben de þâirim, Derûnîdir mahlazým,
Ne var ki demden deme son raddede ahrazým.

Feyz olsun diye bol bol, üstâdlarý okudum,
Özlü söz araklayýp bezeyerek dokudum.

Tam yol aldým sanarken rastladým pîr üstâda,
Fýrýn gerekmiþ meðer, varmak için irþâda.

Þiir neymiþ görünce, kendimden fenâ geçtim,
Ýþ bu rûh hâletiyle, buhrândan buhrân seçtim.

Üçyüz küsûr beyitten ancak üçü pâk çýktý,
Felek meþ’ûm kibrimi kubruna geri týktý.


Dedim kendi kendime, o yazýp yazdýklarýn,
Esin olmaz kimseye, güdükçe kazdýklarýn.

Yýlmadým zâhir yine, içten içe hýrslandým,
Tabiâtým gereði, sýrtlan deðil arslandým.

Örnek aldým pirleri, tarzlarý benimsedim,
Derinliðe gelince, daha çok özümsedim.

Birþeye benzetince, okudum ona buna,
Gelene ve gidene, duranýn dokusuna.

Böylece sandým yine zâtým yirmidört ayar,
Bu âlemin cümlesi beni þâirden sayar.


II

Oruç aya varýnca ihlâsým tavan yaptý,
Üç ay bile geçmeden vesvâs havada kaptý.

Üç ay zarfýnda ammâ, dizeler full Derûnî,
Gel gör ki üç ay sonra, türedi bir Zarûrî.

Yerden göðe vururken, dinlisi, dinsizini,
Akort etmiyor hödük, basýný ve tizini.

Baþlarda fark etmedim, bastým hoyratça gaza,
Ne çoða yetinirdim, hâkezâ ne de aza.

Sandým ki A8’deyim, kimmiþ asfalt kralý?
Derken unutmuþum ya, ben en basit kuralý!


Vezin gerekmiþ meðer, ki olmazsa olmazý,
Nereye koyacaðým sözde þâir yolmazý?!

Beyhûde sevinmeyin, kolay kolay vazgeçmem,
Vezinsiz olanlarý repertuâra seçmem.

Niye ama hiç kimse uyarmaz bu garibi,
Dedim aldýrma geç git, bunlar þeytan naibi.

Çok fenâ gücensem de kulak veren herkese,
Koydum nihâyet bende vezîni tam merkeze.

Hazîneye yükledim hem ma’nâ, hem kâfiye,
Âhenk, vezin, zerâfet.. köklüsünden zâviye.


Bundan gayrý neþrimi hak edene okurum,
Vezini de dahl-edip ince elek dokurum.

Baþladým temizliðe, iþim baþýmdan aþkýn,
Temizlik imandandýr; baz gaza be hey þaþkýn.

Felek hesâbýn’ bilir; boþa deðil eðiþi,
Hiç aklýmdan çýkmýyor Japonun özdeyiþi.

’’Yedi kere düþden de, sekiz kez kalk ayaða.’’
Yiðit dediðin elbet’ dayanýr her dayaða.

Ters gelmesin o þeytan, katýrcadýr inadým,
Köklü bir þâir olmak, zîrâ benim muradým.



(Devâmý ...)
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.