ÇİLEM
ÇÝLEM
Her gün vakt-i seherde, artýyor gönül sýzým,
Hüzünlerin yurdunda, çok zamandýr yalnýzým.
Mâsivadan soyundum, çulsuzum, çaputsuzum,
Ahvalimi sorarsan, mutsuzdan da mutsuzum.
Bin dokuz yüz kýrk dörtte, aylarca yargýlandým,
Üç Mayýs’ta kahroldum, insanlýktan utandým.
Türkçü diye bizleri, tabutluða attýlar,
Ýþkenceler sonrasý, mücrimlere kattýlar.
Seksenlerin baþýnda, zindanlarda süründüm,
Asla þekva etmedim, ‘Yusuf’luða büründüm.
Yýllar geçti hücrede, ömrümüz ziyan oldu,
Buzdan soðuk parmaklýk, bizlere ayân oldu.
Urganlara çekildim ne küstüm ne darýldým,
Yemin bildim davayý, ülkümüze sarýldým.
Yanýlmýþýz Ey Tanrým! O dertler dert deðilmiþ,
Bazý baþlar sonradan, mal mülk için eðilmiþ.
Ey þehidler vererek, haça göðüs gerenler,
Yetmiþlerde kavlimiz, böyle miydi erenler?
Madem ki baþtan beri, sizler de koyundunuz,
Öyle ise ne için, kurtluða soyundunuz?
Önünüze konulan biraz saman, biraz su,
Ne yazýk ki nefsiniz, size de kurmuþ pusu!
Ýnanýlmaz bir hâl bu! yürek sýzlar, ruh sýzlar,
Bizden medet umardý, garibanlar, bahtsýzlar.
Sýðýnaðým dualar, gündüzler gece bana,
Dayanýlmaz dertlerim, zincir vurdu aklýma.
Kimsesiz bir meczubum, virân oldu baðlarým,
Cenazede gülerim, düðünlerde aðlarým.
Bir hilalin uðruna can verenlere selâm,
Türkoðlu bu da geçer, Rabbim büyük vesselâm!..
YAÞAR ÖZKAN (Türkoðlu)
Salihli
30 Mart 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.