Annem Gibi Gül
Aç avuçlarýný aç da öpeyim
Annemin kokusu sinmiþ eline
Sarýp sarmalayýp özledim deyim
Hicran ateþine düþtüm bak yine
Beni bir aþina bil kara Toprak
No’lur annem gibi gül kara Toprak
Bedenim sendendir, sendendir özüm
Ne isyan ne hüsran benim bu halim
Gelen gider elbet, yok buna sözüm
Öksüz kaldým iþte budur ahvalim
Yaklaþ da yarenim ol kara Toprak
No’lur annem gibi gül kara Toprak
Kim demiþ büyüdüm; ben bir sabiyim
Kýrlaþan saçlarým zamanýn derdi
Anne kucaðýnda yavru gibiyim
Annem olsa beni böyle severdi
Haydi, kucaðýna al kara Toprak
No’lur annem gibi gül kara Toprak
Nasýrlý ellerin, perçemli yüzün
Bazý zaman soðuk bazen sýcaksýn
Naz etme, elinden tut þu öksüzün
Aðlayým, gözyaþým göðsüne aksýn
Açýp kollarýný gel kara Toprak
No’lur annem gibi gül kara Toprak
Kral olsam yine muhtacým ona
Muhtacým önüme serilse daðlar
O gönül sultaný ben tacým ona
Annesiz kaldýysa her çocuk aðlar
Gözümdeki yaþý sil kara Toprak
No’lur annem gibi gül kara Toprak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.