Duvardaki Resimler
Duvara bakýyorum, duvar bana bakýyor
Ýki damla duvardan yanaðýma akýyor
Gülümsüyor tüm yüzler, sanki ölmemiþ gibi
Yahut fani dünyaya asla gelmemiþ gibi
Usul usul bir buðu gözlerime düþüyor
Bütün eller uzakta, avuçlarým üþüyor
Kimi yaþlý kimi genç; genç yaþlýnýn babasý
Hala dumaný tüten köþede kar sobasý
Birbirine gülüyor yarým yýrtýk iki baþ
Anlýyorum esvaptan; bir bacý bir de gardaþ
Kimi hala parlýyor kiminin rengi solmuþ
Bilmiyoruz hayatta onlar için ne olmuþ
Duvardaki resimler; saatler durmuþ orda
Sanki ecele karþý bir pusu kurmuþ orda
Ne nefes var ne de ses; dünyadan azat olmuþ
Karýþmýþ kâinata her biri sanat olmuþ
Bir tefekkür anýnda, ‘iþte hayat diyorum’
Resimlerin peþinden yürüyüp gidiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.